Iedereen kan meedoen!

Maandag 10 april deed ik mee aan de Culemborg Cityrun waar ik als enige framerunner aan deelnam. Frame Running is hardlopen met behulp van een frame met zadel, stuur en borststeun.

Ik droomde er al jaren van om mee te kunnen doen aan hardloopwedstrijden en evenementen zoals deze cityrun, waar iedere hardloop(st)er aan mee kan doen. Door middel van het frame kan ik hier ook aan deelnemen. Ik train elke week met plezier. Dit doe ik op maandagavond bij atletiekvereniging Statina in Culemborg.

De afgelopen tijd heb ik hard getraind om een goede 5km te lopen met Nelleke.

De dag van de run.......

En toen.... was de dag van de Cityrun aangebroken. Ik was die dag met gezonde spanning en een beetje zenuwen opgestaan. Mijn oom, tante, neefje, nichtje, mijn opa en oma & mijn ouders kwamen mij heel hard aanmoedigen. Ook kwamen mijn beste vriend Siem en Loek & Sandra kijken. Wat bijzonder is aan onze vriendschap: Siem en ik hebben allebei dezelfde beperking. We hebben beide Cerebrale Parese. Dit zorgt voor een verkeerde aansturing vanuit de hersenen naar de spieren.

Hierdoor hebben we stijve spieren en zijn we spastisch.

Bijzonder was dat ik de moeder van Nelleke weer zag, want dat vind ik altijd super leuk! Maar er was nog meer publiek voor ons. Namelijk Merel, de dochter van Bassie, met haar zoontje Mats. Ook kwamen de ouders van Bassie gezellig kijken en natuurlijk aanmoedigen. Alle aanmoedigers kwamen niet alleen voor mij en Nelleke, want Bassie deed ook mee, hij liep de 10 km.

Het was deze dag dubbel feest want mijn allerliefste trainster Nelleke was jarig. Het was dus extra leuk dat we dit samen konden beleven. De route was iets anders dan vorig jaar want we moesten door de Plantage rennen wat voor mij erg smal was, maar samen lukte dat ons uitstekend! Ook was er weer een leuk en uitdagend hoogteverschil: de helling naar de dijk toe. Mijn familie en Siem stonden ons heel hard aan te moedigen.

Aangekomen bij de finish kregen we een welverdiende (jubileum) medaille omhangen en wilden we naar mijn familie lopen, maar wat bleek; ze hadden onze finish gemist! We liepen zo hard dat ze het niet gehaald hadden om op tijd weer op de plek van de finish te zijn. Uiteraard mocht dat de pret niet drukken.

Maar het feestje was nog niet afgelopen want we moesten natuurlijk nog wel even zingen voor de jarige! Bij feest horen ook cadeautjes. We gaven haar een lekker verwen pakketje met nootjes en een Betuwe's sapje.

Na een onvergetelijke middag gingen we weer richting Lienden waar we gezellig nog van de Pasen genoten. Mijn ouders hadden allemaal hapjes gemaakt, waar iedereen van genoot. Het was heel erg gezellig!

Het was een hele geslaagde paasdag!